استعمال و خرید و فروش مواد روانگردان در فقه امامیه

استعمال مواد مخدر و روانگردان یکی ازمظاهر انحطاط اخلاقی بشر است و باعث فساد جسم و عقل و ورود زیانهای شدید فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی به جامعه می‌شود. در این تحقیق با روش تحلیلی و توصیفی و با مطالعه‌ی منابع فقهی و روایی و ادله‌ی قرآنی حکم استعمال و خرید و فروش مواد مخدر را به خاطر درگیر شدن بسیاری از مردم در ایران به خصوص جوانان و تبعات ناگوار و در برخی موارد غیر قابل جبرانی را که به دنبال دارد را مورد بررسی قرار داده است و نتایج به دست آمده حاکی از آن است که قول اکثر فقها در مورد حکم استعمال و خرید و فروش مواد مخدر با توجه به آیات قرآنی و روایات و قواعد فقهی مانند: قاعده حرمت مقدمه حرام، قاعده لا ضرر، قاعده نفی سبیل، حرمت می باشد و بعضی دیگر از فقها هر چند حکم به حرمت این موضوع داده‌اند ولی در موارد ضروری از جمله مسائل پزشکی آن را جایز می‌دانند.